Qaqortoq is een stad in Groenland, gelegen in het zuidwesten.
Qaqortoq is de grootste stad in het zuiden van Groenland (Denemarken), met 3.400 inwoners, gesticht in 1775, overeenkomend met Qaqortup Kommunia. Qaqortoq betekent wit. 300 van de inwoners wonen respectievelijk in kleine nederzettingen en in 2 rendierboerderijen en 13 schapenboerderijen.
Qaqortoq, heeft zijn Zuid-Groenland middelbare school, business school en middelbare school opleidingscentrum. De banen zijn: Stadsmedewerkers, Groenlandse leerlooierijen, Great Greenland A/S, die rond Groenland zeehonden, en elk jaar een nieuwe collectie zeehondenhuiden presenteren. Op het plein bij de haven staat een fontein en een 200 jaar oud koloniaal huis, nu in gebruik als museum met bla. Kajaks van weleer, gevonden uit de tijd in de Scandinaviërs, hut en het standbeeld van Arnannguaq. Tele is een museum over de geschiedenis van de Groenlandse telecommunicatie, van kajakken tot het plaatsen op internet van vandaag. Het museum bevindt zich 70 meter boven de zeespiegel met uitzicht over de hele metropool. Qaqortoq heeft twee kerken: de kerk van de Verlosser, ingewijd in 1832, geschonken door de Deense stad van de Missionary Society, is verschillende keren herbouwd. In de kerk hangt Badmeester van M/S Hans Hedtoft, op zijn eerste reis van Kopenhagen naar Julianehåb leed hij schipbreuk tijdens de terugreis naar Kopenhagen. Het gebeurde in de wateren ten zuiden van Cape Farewell, 30 januari 1959. Reddingsboeien worden gevonden in IJsland, alleen te vinden in de “Hans Hedtoft”. Op een plateau dat uitsteekt boven het platteland van het oude stadscentrum, staat vandaag de nieuwe Gertrud Rask-kerk van Qaqortoq, ingewijd op 8 juli 1973. De witte betonnen kerk is vernoemd naar de vrouw van Hans Egede, Gertrud Rask. Altaarstuk met bloemmotieven zijn afgeleid van de flora van Zuid-Groenland. alleen te vinden in de “Hans Hedtoft”. Op een plateau dat uitsteekt boven het platteland van het oude stadscentrum, staat vandaag de nieuwe Gertrud Rask-kerk van Qaqortoq, ingewijd op 8 juli 1973. De witte betonnen kerk is vernoemd naar de vrouw van Hans Egede, Gertrud Rask. Altaarstuk met bloemmotieven zijn afgeleid van de flora van Zuid-Groenland. alleen te vinden in de “Hans Hedtoft”. Op een plateau dat uitsteekt boven het platteland van het oude stadscentrum, staat vandaag de nieuwe Gertrud Rask-kerk van Qaqortoq, ingewijd op 8 juli 1973. De witte betonnen kerk is vernoemd naar de vrouw van Hans Egede, Gertrud Rask. Altaarstuk met bloemmotieven zijn afgeleid van de flora van Zuid-Groenland.
Geschiedenis
Julianeshaab, een kolonie gesticht in 1775, werd een belangrijk handelscentrum, waar de Eskimo’s hun huiden en vet verkochten. De handel in walvishuiden, blubber en vlees was de belangrijkste inkomstenbron van de kolonie. De schapenhouderij begon in 1900 en het gebied ligt in het nuttidencentrum van de Groenlandse schapenhouderij. In 1840 begon de Royal Greenland Trade (KGH), twee handelsstations ten zuiden en ten noorden van Julianeshaab, Nordprøven en Sydprøven, nu Narsaq en Alluitsup PAA.
18e en 19e eeuw
De Deense koopman Peder Olsen Walløe (1716–1793) bouwde in 1751 een veenhuis in Qaqortoq, waar hij overwinterde. Hij had de plaats herkend als een goede haven en een goed jachtgebied. Het huis stond tenminste nog in 1914 toen Louis Bobé een inscriptie plaatste ter nagedachtenis aan Walløe.
In de zomer van 1775 stichtte Anders Olsen de kolonie Julianeshaab in Qaqortoq. Hij noemde haar naar de Deense koningin Juliane Marie, destijds weduwe van koning Friedrich V. De naam werd later Julianehaab. Anders Olsen bleef slechts tot 1780 in de kolonie voordat hij zich op hoge leeftijd vestigde als boer in Igaliku, waar hij een belangrijke familie achterliet.
In 1802 beschreef Niels Rosing Bull de kolonie als een zeer voordelige plaats.
20ste eeuw
Vanaf 1911 was Qaqortoq de belangrijkste stad van de Julianehaab-gemeenschap, waartoe de woonwijk Kangermiutsiaat nog behoorde, maar die eigenlijk buiten de gemeenschapsgrens lag. De gemeente maakte deel uit van de kiesraad van het 4e district van Zuid-Groenland.
In 1919 waren er 21 Europeanen en 390 Groenlanders in Qaqortoq. Onder de Europese bewoners waren de koloniale administrateur, de assistent, een vrijwilliger, een bootsman, een experimentator van een schapenboerderij, een dokter, een verpleegster en de pastoor. Onder de Groenlanders waren 46 jagers, negen vissers, een opperhoofd, twee schippers, drie timmerlieden, een smid en wapensmid, een machinesmid, vijf kuipers, twee kolonisten, zes leerlingen, een vroedvrouw, een herderhulp, twee catechisten en een lezer. De Groenlanders woonden in 58 huizen. Het appartement van de koloniale beheerder dateert uit 1804 en was een gebouw van 184 m² met vijf kamers, een kantoor en winkel en berging op de bovenste verdieping. Het appartement van de assistent is gebouwd in 1890, was een vakwerkgebouw met planken, meet 119 m² en had drie kamers en een keuken. Het schippersappartement dateert uit 1849 en was een stenen huis van 71 m² met twee kamers en een keuken. Het teamhuis werd ook gebouwd in 1849 en was identiek van constructie. Ook waren er twee proviandwinkels uit 1853 en 1914, een timmer- en kuipersatelier uit 1781, een smederij uit 1871, een bakkerij uit 1863, een spekhuis met proviandwinkel uit de 18e eeuw, een distilleerderij uit 1878, een brouwerij, een boothuis Materieelhuis, twee kolenhuizen, een vatenhuis, een kruithuis en een stal. Het medische systeem had een oud stenen ziekenhuis, een apotheek als veenmuurhuis, een nieuw ziekenhuis uit 1908 met 133 m² met drie ziekenkamers voor 15 patiënten, een operatiekamer en een kamer voor de verpleegster, evenals een dokterswoning uit 1886, die 116 m² groot was. De kerk meet 154 m² en is gebouwd in 1832. Het is oorspronkelijk gebouwd in Noorse stijl, maar werd in 1911 volledig herbouwd. Het appartement van de pastoor meet 89 m² en was een verdiepingsgebouw uit 1872 met vier kamers, een veranda, een keuken, twee zolderkamers, een stal en een bijgebouw. De school werd gebouwd in 1909, was 135 m² groot en had twee kamers, een vergaderruimte en een mortuariumkapel.
Aanvankelijk lag de plaats volledig tussen de twee flankerende bergen aan de rivier die de Tasersuaq met de zee verbindt. In de jaren dertig was de plaats echter zo gegroeid dat de twee bergen ook werden bebouwd. Qaqortoq was van 1950 tot de bestuurlijke hervorming in 2009 de hoofdstad van de gemeente Qaqortoq en is sindsdien de hoofdstad van de gemeente Kujalleq.
Plaats
Qaqortoq ligt op het puntje van een grillig, smal schiereiland in het zuiden van Groenland dat oprijst in de buurt van Igaliku. Voor de stad scheidt de Qaqortup Ikera Qaqortoq van het eiland Akia, een zeestraat waarin de Igalikup Kangerlua stroomt. Ten oosten van Qaqortoq wordt het schiereiland doorsneden door twee zeestraten rond het eiland Arpatsivik, die overgaan in de baaiachtige fjord van Qaqortukuluup Imaa. Qaqortoq is in het westen en oosten omgeven door bergen, waartussen in het noordwesten het grote Tasersuaq meer ligt. De dichtstbijzijnde locatie is Eqalugaarsuit, 13 km ten zuidoosten.
Bedrijf
Qaqortoq heeft een duidelijke economische structuur. In de stad bevinden zich onder andere een leerlooierij en een naaiatelier van het bedrijf Great Greenland, waar zeehondenhuiden worden verwerkt, evenals vele andere kleine ambachtelijke bedrijfjes. Traditioneel spelen visserij en zeehondenjacht ook een rol in Qaqortoq, net als het toerisme. Qaqortoq wordt beschouwd als een van de mooiste plekken van het land en de nabijgelegen middeleeuwse kerkruïnes van Hvalsey in Qaqortukulooq trekken ook toeristen.
Infrastructuur en levering
De haven van Qaqortoq ligt in de smalle baai van Umiarsualivik, daarom kunnen er geen grote schepen aanmeren, alleen de kleinere veerboten van de Arctic Umiaq Line. Er worden daarom mogelijkheden onderzocht om een zeehaven te creëren. Qaqortoq heeft een goed ontwikkeld wegennet. Binnenlands verkeer wordt uitgevoerd door boten, schepen en via de Qaqortoq helihaven. In 2018 werd besloten tot de bouw van de luchthaven in Qaqortoq. De regionale luchthaven wordt zes kilometer ten noorden van de stad gebouwd.
Qaqortoq heeft sinds 2009 een volledig ontwikkeld rioleringsnetwerk. Het afval van de stad wordt gestort of verbrand op de vuilnisbelt ten westen van de stad. Nukissiorfiit voorziet Qaqortoq van elektriciteit uit de watervalcentrale in Qorlortorsuaq. De meeste warmte komt uit de restwarmte van afvalverbranding of elektriciteitsproductie, maar ook uit oliekachels. Drinkwater wordt verkregen uit de Tasersuaq door een waterleidingbedrijf gebouwd in 1961 en gerenoveerd in 2010. TELE Groenland is verantwoordelijk voor telecommunicatie in Qaqortoq. De onderzeese kabel Greenland Connect eindigt in Qaqortoq, waardoor snel internet in Groenland mogelijk is.
Ontwikkeling
Qaqortoq is een belangrijk educatief centrum in Groenland. De basisschool Tasersuup Atuarfia geeft les aan meer dan 400 leerlingen en werd begin 2010 volledig gemoderniseerd. Het heeft ook een speciale school voor geestelijk of lichamelijk gehandicapte kinderen. De stad heeft ook een tak van de Middle Greenland High School (GUX), die de hele gemeente bestrijkt. Er is ook een tak van de Groenlandse beroepsscholen (Piareersarfik) en een tak van de Niuernermik Ilinniarfik handelsschool in Nuuk, evenals een van de twee Groenlandse universiteiten, Sulisartut Højskoliat. Er zijn vier kinderdagverblijven in de stad en het bejaardentehuis Ajasivarsik, dat in 1996 werd geopend.
In Qaqortoq zijn er twee vestigingen van Brugseni, twee van Pisiffik, drie van Spar en elk een Torrak- en een JYSK-vestiging, die de bewoners van goederen voorzien. Er is ook een hotel, een restaurant, het Qaqortoq Museum, een postkantoor en de lokale overheid in de stad. De oude Annaassisup Oqaluffia (Frelserens Kirke) uit 1832 heeft de reddingsboei van Hans Hedtoft binnen, boven een plaquette ter nagedachtenis aan de slachtoffers van het zinken van het schip in 1959, toen onder meer de politici Augo Lynge en Carl Egede stierven. De jongere kerk, genoemd naar Gertrud Rask, dateert uit 1973. Qaqortoq is een van de drie Groenlandse steden met twee kerken. In het stadscentrum staat een fontein gebouwd door Pavia Høegh in 1932, de enige in het land. Daaromheen liggen de oudste en beschermde gebouwen van de stad, waarvan de oudste dateert uit 1797.
Sport
Qaqortoq is de thuisbasis van de oudste voetbalclub van Groenland. K-33 Qaqortoq is ook een van de clubs met de meeste deelname aan de laatste ronde van het Groenlandse voetbalkampioenschap. Vooral in de jaren zestig en negentig domineerde de club het Groenlandse voetbal en wist in deze periode acht keer het kampioenschap te winnen. In de jaren negentig nam QAA Qaqortoq ook meerdere keren deel aan het kampioenschap zonder succes.
Videos
QAQORTOQ | Reizen in Qaqortoq, Groenland
Zuid-Groenland biedt een prachtig en onverwacht landschap en een van de beste manieren om te reizen is door de 36 uur durende veerboottocht van Nuuk naar Qaqortoq te nemen.
REIS GROENLAND – Verkenning van Qaqortoq | Barbster360 Reisvlog – Holland America Cruise
REIS GROENLAND – Qaqortoq verkennen. Vandaag stapten we af van het Rotterdamse cruiseschip en verkenden we het dorpje Qaqortoq op Groenland. Zo’n geweldig levendig en vriendelijk dorp in Groenland.
Zuid-Groenland van bovenaf 2020 | Qaqortoq | Paamiut | Narsaq | Cinematic Aerial™-dronefilm
4K UltraHD-luchtopnames van mijn dronevluchten in Zuid-Groenland (Arctic), met spectaculaire plaatsen en uitzichten, waaronder Qaqortoq, de op twee na grootste stad van Groenland, de prachtige stad Paamiut en Narsaq, samen met het Groenland Cruise Ship en een zonsondergang boven Qeqertarsuatsiaat; project voltooid en geüpload op 16-06-2020 door One Man Wolf Pack UltraHD Drone Footage.